رواية خادمة الألفي (الفصل الثامن 8) بقلم زهرة الندى
على ايه يا هبله انتى صبرنى يارب
وجرا ادم و افنان عند التجمع فقالت امينه پغضب بقا عوزنى يا عرت الرجاله اجى معاك و تدينى اللى انا عوزاه ليه شيفنى زى البنات اللى تعرفهم سيدك والله منا سيباك يا متحرش يا ابن ال
وفضلت امينه ټضرب فيه فقترب ادم منها و اجا يعدها عن الشاب راحت امينه بدون اصدر ضړبت ادم بالبكس لانها فكرته واحد منهم و رجعت تكمل ضړب فى الشاب و ادم حاطت ايده على عينه
ادم رفع ايده وقال كويس بس الجزمه ضربتنى فى عينى أااااه دى اخرت اللى يحوش
وراح ادم يبعد امينه تانى عن الولد اللى اتشلفت خالص فراحت امينه مرجعه اديها لوا و ضړبته فى بطنه و افنان بتلطم على وشها بتوجس على الشغل اللى هيخسروه هما الاتنين بسبب الجزمه دى فراح ادم بغيظ حاوض امينه من الخلف و شلها بعدها عن الواد وامينه بتتحرك بعشوائيه و عوزه تضربه
امينه پصدمه ادم بيه مال عينك
ادم بغيظ مافيش خبط فى حيطه سيدك اللى لسه ضربانى بالبكس و فى بطنى منك لله
امينه پصدمه وهيا بتشاوى على نفسها انا اللى لسه ضړباك كدا هههههههه طبعآ انا كدا مرفوده من الشغل
افنان بغيظ ضړبتها على كتفها وقالت انا ونتى ياختى بسبب چنونك ده روحى منك لله يا امينه يابنت خالتى
ادم خلاص خلاص يابنتى ايه كل ده انا عارف انك متقصديش ومتخفوش ههههههههه مش هتترفدو ولا حاجه يا هبل انتم بس قوليلى عملك اي الاخ ده
امينه بنرفزه الحلوف ده جاي يقولى انا تيجى و اديلك اللى عوزاه و كلام تانى المتحرش ابن الشبشب ده لااااا انا اتعصبت تانى انا راحه اكمل عليه
افنان بأسف والله اسفين يا ادم بيه على اللى حصل
ادم بابتسامه لا مافيش مشكله لكل ده يا افنان يلا يلا اركبو عشان نلحق نعمل شوبنج
ادم ولا تعب ولا حاجه و ياريت تقوليلى انت كمان ادم بس مافهوم يا بنات
امينه و افنان وهما حطين اديهم على رسهم مافهوم يا ادم بيه
ادم بغيظ حسبن الله اركبى يابت انت وهيا يلااا
ركبت امينه و افنان بضحك و تحركو معآ و امينه طول الطريق بصه لادم بهيام من تحت لتحت تراقب بدقه تعبير وشه و نظرات اعينه و ابتسمته اللى تهوس
وبعد وقت وقفت عربيت ادم قدان مول كبير فهمست امينه لافنان پصدمه بت يا افنان ده جيبنا فين ده المول ده اللى يدخلوه يكون معاهم اقل حاجه الف او الفين جنيه ده لو مكنش اكتر من كدا اما الفتافيت