رواية قوة الحب الفصل العاشر 10 بقلم مروة السيد
انت في الصفحة 3 من 3 صفحات
المهنه بقا شافونا وافتكرونا حراميه
فلاش باك .
ابراهيم وهما نازلين بالشنط
انتم مين وايه الحاجات دى
مالك ... انا صديق مروان اخو مدام سلمى وهو اللى بعتنى اخد الحاجات دى
ابراهيم .... ازاى دا وهى فين اساسا هربت ولا ايه انا مش هسمح بالهزله دى ويمسك التليفون يتصل بوليد
مالك .... ياخد منه التليفون نصيحه منى بلاش شوشرة تعالى معايا بره كدا وساعتها هتخاف على اللى هتتصل بيه
ينزل 4 بنات من فوق
مالك ... خلصتوا
واحده منهم .... ايوه يابيه
مالك ...تمام على العربيه عشان فى شغل تانى ماتقلقوش هتاخدوا زياده على تعبكم دا
... احنا تحت امرك يابيه ويروحوا العربيه
ابراهيم ... خد بالك بلغها انى مش هسكت وهتيجى يعنى هتيجى مفهوم
ابراهيم .... الهانم اللى قعد تقولنا بعتبرها بنتى ومش بنتى طفشت وباعته بلطجيه ياخدوا الحاجه
محمود .... اكيد فى حاجه غلط انا هكلمها افهم منها
ابراهيم .... انت لسه هتفهم انا هجيبها وليد مش هيسيبها المره دى وصدقني اول ما اوصلها هكون حابسها لحد ماتتجوز وليد ياهاخد منها العيال الهانم عايزه تدور على حل شعرها
ابراهيم .... انت ايه البرود اللى انت فيه دا اه وهيهمك فى ايه سمعتنا ما انت كمان واخد السنيورة كل يوم والتانى تعملها عمليات وتفسحها قال ايه عشان نفسيتها وهى اساسا ارض بور انسى قولتلك اجوزك غيرها من الصبح تجيبلك حتته عيل تفرح بيه
باك
مالك.... بس ياستى وجبت البنات وجينا على هنا كان محمد جاب العفش فرشوه ونبهت عليهم يسيب الشنط انتم ترصوها بمزاجكم
ميرفت .... والله يابنى مش عارفين نقولكم ايه ربنا يبارك فيكم يارب بس كدا ابراهيم مش هيسكت
سلمى .... بس لسه ما جبناش حاجه هاخد ولاء وننزل نجيب شويه طلبات للبيت
محمد .... سايبكم تتكلموا براحتكم بس الغدا على وصول مۏت من الجوع انا ممكن بقا عصير مانجا لو سمحتوا على ما الاكل يوصل وقبل ما تقولوا مفيش حاجه كل حاجه عندكم جوه بس قولت مش هتلحقوا تعملوا اكل بقا
سلمى ... ولاء طبعا أكلها تحفه
ولاء باحراج .... شكرا ويخشوا يعملوا العصير
فى الإمارات
ساره .... انا مش فهمه انت كنت بتذلها عشان لما
صدقت اخوها اللى دايما احسن منك وبتقارنك بيه اختفى ليه طلقتها لما عرفت بيا وكمان نزلتها مصر
أيمن .... مالهاش لازمه خلاص انا بحبك انتى ومش عايز غير انتى و اسر دا
ساره .... اسر بس طيب واسيل
ايمن ... انا بحب الولاد بس رجعيها لابوها مش بطيقها لكن اسر دا هيشوف منى الدلع كله
ساره ...
يتبع
بقلمي مروه السيد